Symbool 19

Samenvatting van symbool nr. 19 - Door de duisternis van de inwijding (de hel of de dag des oordeels)

Het symbool symboliseert de culminatie van de duisternis. Met de kosmische analyses kunnen we de bedoeling van de duisternis en het raadsel van het zogenaamde kwaad gaan ontwaren. De duisternis is in feite een goddelijke schakel in de grote inwijding in Gods bewustzijn die alle mensen op aarde zullen beleven. Zonder deze schakel zou Gods schepping van de mens naar zijn beeld geheel onmogelijk zijn. Dat gebeurt uitsluitend doordat God zijn zoon, het eeuwige levende wezen, de volledige duisternis laat beleven om daardoor van hem een genie te maken in de kennis van goed en kwaad in het bestaan. De beleving van het kwaad is toe te schrijven aan het gebrek aan kosmische kennis en naastenliefde. Het fundamentele in de culminatie van de duisternis is het principe van het doden. Dit principe wordt in stand gehouden door vijandschap en het geloof dat er onrechtvaardigheid bestaat. Kosmisch gezien kan niemand onrecht begaan of onrecht ondergaan.

Belangrijke details in het symbool:

De oranje vlakken onderaan, gescheiden door gele vlakken, symboliseren een reeks incarnaties van het wezen.
De driehoek en het hart geven het Ik en het organisme van het wezen weer.
De brede oranje boog links symboliseert een terugkerende lotsboog, die het gevolg is van een kwade of duistere handeling die het wezen jegens zijn naaste begaan heeft.
De persoon, de natuur of het werktuig dat de terugkerende duistere lotsboog bezorgt, wordt als een vijand of als een onrechtvaardigheid opgevat. Dit wordt gesymboliseerd door de sabel links. Zolang het wezen niet begrijpt dat het zelf de oorsprong en oorzaak van zijn lot is, blijft het op een dodelijke manier reageren. Dit wordt gesymboliseerd door de sabel rechts en de oranje boog die naar rechts omhoog loopt. Daarmee wordt een nieuwe duistere lotsboog in gang gezet die naar het wezen zal terugkeren.
Het doodshoofd symboliseert de opvatting van het koude materialisme dat de dood een totale wegvaging van het levende wezen is.
De vuurzee symboliseert oorlog en ellende.
De vulkaan symboliseert natuurrampen.
De stralenglorie achter de inktzwarte doodshemel van het materialisme en de goddeloosheid is een uitdrukking van het licht van de hoogste geestelijke werelden.